Tekst

In het verplegingstehuis zit ook mevrouw Lalala. Mevrouw Lalala zingt dwangmatig lalala, tikt met haar hand op het ritme van haar lied en tussen de coupletten door zegt zij: “Ja, toch?” of “Nee, toch?”. De meeste bewoners worden een beetje gek van mevrouw Lalala, zo ook meneer P.

Meneer P. is een wat ronde, rasechte Amsterdammer met een rood witte stok, want hij is blind. Met een zwaar Amsterdams tongval bedankt hij altijd met: “Dank u wel, mevrouw.” wanneer ik zijn hand pak en leidt naar het kopje waar zijn drinken of eten staat. Mevrouw Lalala en meneer P. troffen elkaar dit keer toevallig in één van de huiskamers waar zij beiden aan tafel zaten, want zelden zitten zij bij elkaar.

“Op de meeste radio’s is een uitknop.” merkt meneer P. op.
“Meneer P., ik denk dat de uitknop kapot is helaas.” zeg ik.  
Meneer P. lacht: “Ik denk dat je gelijk hebt.”
“Zal ik u ergens anders naar toe brengen meneer P.?”
“Nee, dat hoeft niet. Ik ben zelf ook gek. Laat mij maar zitten.”

Mevrouw Lalala gaat door met haar lied. Meneer P. is zichtbaar geërgerd.

“Meneer P., het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat u een aanbidster hebt. En dat dit een soort serenade is.”
“Nou als dat zo is, weet ik daar wel raad mee. Dan heb ik een bak water en dan houd ik haar onder water. Tot dat er blub-blub-blub komt.” Ter volledigheid geeft meneer P. een demonstratie met zijn handen.

Enigszins verbaasd over de reactie van meneer P. probeer ik het dan maar op een vrolijke boeg te gooien.
“Gaat u zo lekker eten meneer P.?”
“Oh ja, wat gaan wij dan eten, kind?”
“Ik denk aardappeltjes, vlees en groenten meneer P.” gok ik op mijn vorige ervaring met helpen bij het diner en op basis van informatie van het personeel van het verzorgingstehuis.  
“Ohhhhh, lekker biefstuk?” glundert meneer P.
“Dat denk ik niet, meneer P. Overigens heeft u wel een hele dure smaak. Wat dacht u van een lekkere gehaktbal met jus?”      
“Dat vind ik ook heel lekker! Ik ben gek op gehaktballen, zeker met jus!” roept meneer P. uit.      

Waarop meneer P. het lala lied vervolgt met “Gehaktbal, lalalala, gehaktbal, ja toch?.. lalala, gehaktbal, nee toch?.. lalala.”