Tekst

Het is lunchtijd en Mrs. Daisy is op haar kamer en ligt in bed. Het kan zijn dat zij heel erg moe is en chagrijnig. Maar Mrs. Daisy kan ook heel lief zijn. Ik loop met een bord met 2 belegde boterhammen en een beker drinken naar haar kamer. Mrs. Daisy heeft ook in Engeland gewoond en spreekt soms Nederlands en soms Engels.

“Hallo Mrs. Daisy, hoe gaat het met u? Het is lunchtijd.” zeg ik, terwijl ik haar bed goed zet.
“Oh wat fijn, ik heb heel erg trek. Fijn dat u er bent, trek uw schoenen maar uit.”
Ik frons mijn wenkbrauwen. Waarom moet ik mij schoenen uittrekken vraag ik mij af.
Mrs. Daisy slaat haar deken opzij en schuift wat naar de kant naar de muur.
“Kom er gezellig bij.” Zegt Mrs. Daisy met een uitnodigende glimlach.

“Ik kom niet bij u in bed, Mrs. Daisy. Maar ik kan u wel even gezelschap houden tijdens de lunch.” zeg ik terwijl ik een stoel zet naast haar bed.
“Wie bent u eigenlijk en wat doet u hier?” vraagt Mrs. Daisy.
“I work in the kitchen.” zeg ik. Het lijkt mij nu handiger om te zeggen aangezien ik haar lunch breng dat ik in de keuken werk.
“Oh, hello kitten,” zegt Mrs. Daisy. “I have a dog.”
“Ik ben geen kitten, Mrs. Daisy, ik werk in de keuken.” zeg ik met een glimlach.

“Als je werkt moet je ook eten,” zegt Mrs. Daisy. “hier, neem wat van mij.” En ze schuift de helft van haar eten opzij voor mij.
“Ik heb al gegeten Mrs. Daisy.” zeg ik en wrijf over mijn buik ter demonstratie.
“Soms moet je jezelf gewoon verwennen, neem maar wat van mij.” zegt Mrs. Daisy terwijl zij zelf een vorkje prikt van haar lunch.


“Weet je dat Schotland heel klein is?” zegt Mrs. Daisy en gebaart met haar handen de omvang. “Schotland ligt dichtbij… Ik kom er niet op…” zegt Mrs. Daisy peinzend.
“Schotland ligt dichtbij Engeland.” zeg ik.
Mrs. Daisy kijkt mij bedachtzaam aan en dan verschijnt er een grote glimlach.
“Je hebt gelijk. Schotland ligt dichtbij Engeland.” zegt Mrs. Daisy tevreden.